Chiang Mai ep.2 ตะลุยกินถิ่นเชียงใหม่

Day 2 ตามไปชิมร้านอร่อยเมืองเชียงใหม่

ครึ่งวันเช้าของพวกเราแอนด์เดอะแก๊งค์เมื่อทำภารกิจหลักเยี่ยมเพื่อนเสร็จแล้ว ก็เป็นเวลากินและกินของเรา ไหนๆ มาเที่ยวเชียงใหม่ทั้งทีมีหรือทีมสายแดกอย่างพวกเราจะพลาด ตามกันไปเลยจ้า

ร้านแรกเป็นร้านดังเลยนะ แต่เพิ่งรู้ว่าเจ้าของร้านเป็นเพื่อนกับน้องในทริปเนี่ยแหละ ร้านนี้มีชื่อว่า “หวานละมุน” ละมุนสมชื่อเค้าพิถีพิถันกับการจัดจานมากเลยนะ บรรยากาศในร้านสวยใครอยากได้โมเม้นท์นั่งชิลริมแม่น้ำร้านนี้เลยจ๊ะ

ร้านวิวดีมากมีเรื่องเล่าด้วยนะขอเล่าก่อนเดี๋ยวลืม 555 คือวันนี้เรามาทานร้านนี้นั่งกันริมน้ำเลย อีกวันน้ำท่วมเชียงใหม่ซะงั้น โอ้ย .. ดวงมากับน้ำจริงๆ น้ำท่วมแบบริมน้ำท่วมระดับโต๊ะที่เห็นนี่เลย ไม่น่าเชื่อน้ำท่วมเชียงใหม่ท่วมโหดมากทริปที่พวกเราไปกัน

กลับมาดูเมนูของทางร้านนี้ดีกว่า ร้านนี้อาหารไทยอร่อยมากนะ บรรจงประดิษฐ์มากสามารถเป็นร้านสำหรับรับแขกได้เลย ชาวต่างชาติที่ชอบลองความแปลกใหม่น่าจะชอบนะ รสชาติก็อร่อยทุกอย่างนะ

ราคาก็สูงอยู่แต่ให้คะแนนการละเมียดและรสชาติถือว่าคุ้มค่าอยู่นะ พวกของหวานดูน่าทานมาก แต่วันนี้อิ่มแล้วอ่ะ ไว้มีโอกาสหน้ามาเชียงใหม่จะมาลองทานนะ วีลแชร์มาได้นะคะ

พิกัดร้าน :: https://goo.gl/maps/SXHriK2hPHD8uEbo8

เมื่อทานอาหารและเม้าส์มอยกับน้องๆ ทีมเหนือแล้ว ก็ได้เวลาหาที่พักทริปนี้มาแบบกระทันหันที่พักก็มาจองเอาข้างหน้า พวกเราเลือกเอาที่นี่แหละดูดีราคาโอเค มีคาเฟ่อยู่ข้างหน้าโรงแรมด้วย โรงแรมนี้มีชื่อว่า “Kokotel” เป็นโรงแรมในเครือของญี่ปุ่น ไปดูโรงแรมกันค่ะ

โรงแรมใหญ่อยู่นะแต่ปัญหาคือคนเยอะมาก ที่จอดรถว่าเยอะยังไม่พอเลย อาจจะเป็นเพราะมีคาเฟ่และมี Space สำหรับทำงานอยู่ใต้ตึกอยู่กันได้ถึง 24 ชั่วโมงเลย คนก็เลยมาใช้บริการที่นี่กันเยอะ ตามไปดูในห้องกันค่ะ พวกเราจองห้อง 4 คนมาราคาดีอยู่นะประมาณ 1,600 บาท

ห้องถือว่าโอเคมากเลยที่นอนนอนสบาย ห้องสะอาดและพื้นที่พอดีสำหรับ 4 คนสบายๆ ชอบไอเดียการเติมน้ำของที่นี่ คือเค้ามีขวดให้ไปเติมน้ำที่ด้านหน้าลิฟต์ มีน้ำร้อนและน้ำเย็นไว้คอยบริการ เราว่าดีนะอยากทานเพิ่มก็เติมได้ ลดปริมาณพลาสติกดีนะ สมกับเป็นโรงแรมของญี่ปุ่น

พิกัดโรงแรม :: https://goo.gl/maps/KTaeTo2xs5z87U1S8

โรงแรมนี้อยู่นิมมานต์ทำเลดีมาก เที่ยงกลางคืนก็ได้ ร้านอาหารก็เยอะเดินไปก็ได้ สะดวกมากๆ ในการเดินทางท่องเที่ยวเมืองเชียงใหม่ พวกเรามีนัดกับน้องๆ ทีมเชียงใหม่ไปนั่งชิลกันที่ร้านหมาล่า เห็นหลายๆ คนบอกว่ามาเชียงใหม่ต้องมากินหมาล่า เออคืดีนะ

ผู้เขียนชอบไอเดียร้านนี้นะ ร้านเค้าอยู่ในบ้านมีโต๊ะให้นั่งชิลเป็นโซนๆ ก็สะดวกดีนะ การขายเค้าก็ง่ายๆ ไม่ยุ่งยากด้วย เข้าท่าเลยล่ะเอาไว้นั่งชิลจริงๆ

ร้านเค้าขายหมาล่าเป็นหลักเราก็ไปเลือกหยิบใส่ถาด เค้ามีราคาบอกไว้ที่สัญลักษณ์ไม้อยู่แล้ว มีเบียร์ให้เลือกเพียบ เราก็เลือกแล้วก็ไปจ่ายตังค์ เดี๋ยวถึงคิวก็ไปรับของสบายเลยแบบนี้ใช้พนักงานไม่เยอะดี เหมือนมาเที่ยวบ้านเพื่อนแล้วไม่ต้องเก็บอ่ะ

พิกัดร้าน :: https://goo.gl/maps/DmLjHFDhFKisSe458

เลือกไปเลือกมาสั่งแล้วสั่งอีกนี่หลายบาทอยู่นะ พอๆ กับไปนั่งร้านเลย แต่บรรยากาศมันชิลกว่า เม้าส์กันเฮฮาบ้าบอ ถึงรู้ว่าทีมเหนือนี่มันรักกันดีนะ ความสำคัญของทีมคือการเข้าอกเข้าใจกัน การทำงานร่วมกันมันต้องเป็นทีม ผิดถูกก็ช่วยกันค้ำช่วยกันสอนกันไป เราว่าการทำงานเป็นทีมดีนะ

คืนแรกของพวกเราก็ผ่านไปพร้อมสัมพันธ์ภาพที่ดีกับทีมเหนือ จริงๆ พวกเราอยู่บริษัทเดียวกันยังไม่เคยเจอกันเลย เพราะด้วยสถานการณ์โควิดไม่เจอกันมาหลายปี มีคนใหม่ๆ เข้ามาหลายคน ซึ่งก็คุยกันผ่านกลุ่มไลน์ไม่เคยเจอกัน

Day 3 บายๆ เชียงใหม่

วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่จะอยู่เชียงใหม่แล้ว ตื่นเช้ามาก็ทานอาหารเช้าของโรงแรม Kokotel ก่อนเลย เค้ามีเมนหลักให้เลือกสั่งเป็นเซตก็เลือกได้ 1 เซต พวกเราก็เลือกกันซะเหมือนกันเลย

ที่บาร์อาหารเช้าก็จะมีเครื่องดื่ม ผักสลัด ขนมปังให้เลือกหยิบทานตามใจชอบ โดยรวมโรงแรมคือโอเคนะ ราคาไม่แพงมีอาหารเช้า ที่สำคัญฝรั่งงานดีมากค่ะวันนี้ สูงยาวเข่าดีผู้เขียนเจอตรงเคาเตอร์สั่งอาหาร โอ้ย. งานดี๊ดีตาสีฟ้าแบบโหยเป็นสาวๆ นี่มีต้องแอ่วแล้วล่ะ 555 ดูทรงใจดีด้วยแถมมาคนเดียวพ่อหนุ่มตาน้ำข้าวเอ้ยย มันน่าฮักขนาด!!

จากนั้นพวกเราก็ไปเยี่ยมเพื่อนวีนก่อนกลับ น้ำตานองหน้ากันเลยทีเดียว ภาพรวมวันนี้เพื่อนยังพูดได้ยังสื่อสารได้ พวกเราทุกคนรู้สึกว่าเพื่อนน่าจะกลับมาแข็งแรงโดยเร็ววัน สู้ๆนะยังเป็นคำทิ้งท้ายคำสุดท้ายสำหรับน้องรักคนนี้ ยังจำภาพยิ้มได้ดี และกระซิบน้องว่า “K206 กรูยังไม่ได้มาใช้บริการเลยนะ กรูรอพาไปนะ!!” (รหัสน้องบาร์โฮสเมืองเชียงใหม่) หยอกน้องๆไปให้มันขำๆ ซึ่งก็ไม่คิดว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เห็นรอยยิ้มมัน ใครจะไปคิดเนอะว่าคนเราจะอยู่รอให้มาลากันแค่นี้เลย

จากนั้นน้องๆ ก็พาไปทานข้าวกันที่ “ร้านก๋วยเตี๋ยวบ้านคุ้ม” ร้านสำหรับแขกเมือง ผู้เขียนเข้าใจเลยคำว่าแขกเมืองคือคนกรุงเทพฯ ทานได้ดังนั้นร้านจะไม่จัดจ้านเท่าไหร่ ความเข้มข้นจะระดับชาวกรุง ซึ่งจะไม่เหมือนกับอาหาร local นะ โดยรวมร้านนี้สำหรับแขกเมืองทานได้ทุกอย่างจ้า ราคาก็ไม่แพงมาก เมนูเยอะ รสชาติกลางๆ ใครทานอาหารเหนือไม่เป็นทานได้ค่ะ

พิกัดร้าน :: https://goo.gl/maps/FkJuUCPiGtoFYrch9

จากนั้นน้องๆ ก็พาไปร้านกาแฟเพื่อเตรียมตัวส่งพวกเรากลับรถไฟกันค่ะ ซึ่งช่วงที่เรามาเป็นช่วงธันวาคมเชียงใหม่น้ำท่วมค่ะ คืองงมากนี่มันฤดูกาลอะไรครับเนี่ย ฝนตกตอนหน้าหนาวบ่งบอกว่าเราต้องใส่ใจสิ่งแวดล้อมกันแล้วนะ โลกมันเปลี่ยนฤดูกาลน่ากลัวขึ้นทุกวัน

เอาล่ะวันนี้อาหารเมืองก็มาแล้วขาดกาแฟแล้วล่ะ ทริปนี้พวกเราปิดทริปกันด้วยร้านกาแฟค่ะ มากับเด็กๆ ต้องไม่พลาดการขาดกาแฟ มีร้านกาแฟอยู่ใกล้สถานีรถไฟด้วย ตามพวกเราไปกันค่ะ

พิกัดร้าน :: https://goo.gl/maps/C59j3282pEXyf7E1A

ร้านนี้มีชื่อว่า “The Baristro” ตกแต่งสไตล์แนวลอฟดิปสวยดีนะ ร้านใหญ่เลยล่ะเหมาะสำหรับนั่งประชุมหรือนั่งชิลอ่านหนังสือได้เลย เครื่องดื่มก็ดีอยู่นะถือว่าใช้ได้ ร้านเงียบดีชอบนะพวกเราอยู่ที่นี่จนใกล้เวลาขึ้นรถไฟ ขอบคุณน้องอาร์ม น้องเหมือนฝัน น้องบาส น้องเฟิรน์และคนอื่นๆ ลืมชื่อ 55 ที่ดูแลพวกเราอย่างดีในทริปเยี่ยมเพื่อนนะเมืองเหนือ

คิดว่าทริปเหนือเราจะจบแบบง่ายๆ เหรอไม่มีทาง ไม่มีเรื่องเซอร์ไพรส์ไม่ใช่ภัทรานิตยต้องให้มีเรื่องราวให้มาเล่าทุกทริป ทริปนี้คือน้ำท่วมเชียงใหม่แน่นอนสถานีรถไฟก็น้ำท่วมค่ะ รถไฟเลยจอดอยู่ที่ลำพูน พวกเราเลยต้องขึ้นรถบัสที่การรถไฟเตรียมไว้ให้ไปลำพูน ซึ่งพวกเราก็ไม่ได้เตรียมตัวอะไรกันซื้อแต่น้ำเปล่าเท่านั้น

แล้วคือก็ไม่มีใครรู้เลยว่าบนรถไฟนั้นจะไม่มีการจำหน่ายอาหารเลย เพราะเข้าสถานีเชียงใหม่ไม่ได้บนรถไฟวันนี้จึงมีแค่น้ำเปล่า ซึ่งพวกเราไม่ได้เตรียมการมาล่วงหน้า อิบอาย!! แระ พวกเรามีเพียงเค้กของร้านจริณที่จะซื้อไปฝากคนกรุงเทพฯ กับกระเทียมของคุณนายแม่ โอ้ย..ชีวิต เพราะของฝากพวกเราขี้เกียจเลยใส่ลังส่งจากที่ร้านเลย ทำไงล่ะก็กินของฝากเนี่ยแหละประทังชีวิต ทริปนี้มันได้จริงๆ ได้เล่าความฮา

การเข้านอนไวจึงเป็นหนทางที่ดีที่สุดของพวกเรากินน้ำกันไปค่ะ ดีนะที่ขากลับไม่เจอคนกรนไม่รู้ว่าเพราะเราเหนื่อยหรือเปล่านะ จะว่าไปนั่งรถไฟมันก็ดีเหมือนกัน พวกเรามาถึงกรุงเทพฯ เช้าพอดีก็เข้างานกันต่อได้เลย นับเป็นการเปิดประสบการณ์การใช้รถไฟไทยหลังไม่ใช้มานานรวม 10 กว่าปี พัฒนามาอีกนิดหนึ่งก็โอเคนะ

และทริปนี้ก็เป็นทริปที่ตัดสินใจไม่ผิดจริงๆ ที่มาหาเพื่อนด้วยสัญญาณบอกเหตุบางอย่าง แต่ไม่คิดว่าสัญญาณนี้จะเป็นจริงๆ แค่คิดเงียบๆ ไว้ในใจ ไม่คิดว่าพวกเราจะได้ข่าวร้ายในเดือนถัดมา จึงเป็นที่มาของทริปปุ๊ปปั๊บครับลำปาง ไว้จะมาเล่าในตอนต่อไป บันทึกไว้ว่าครั้งหนึ่งเคยตัดสินใจดีที่สุดอีกครั้งที่เคยเจอมา

Editor :: Patthanid Chenagtawee
IG :: patthanid

Facebook :: โสดเที่ยวสนุก By Patthanid
Website :: www.ablogtravel.com

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *