พังงา

เริ่มต้นเดินทางหลังโควิด ทริปนี้ก็เป็นครั้งที่สองที่เราจะไปหมู่เกาะสุรินทร์แบบหลายวันมาก เพราะครั้งที่แล้วมีเวลาน้อยไปเลยดำน้ำไม่ได้แบบจุใจ รอบนี้พวกเราจึงแพลนทริปยาวขึ้นคือเราจะไม่ขยับตัวไปไหนเลย นอนอยู่ที่ช่องเขาขาดเลย พวกเราออกเดินทางจากกรุงเทพฯ ไฟท์บ่ายเช่นเคยมาถึงภูเก็ตก็ใช้เวลาสองชั่วโมง ทริปนี้มาด้วยกันทั้งหมด 8 ชีวิต ทริปนี้ก็เป็นทริปแรกของผู้เขียนเลยที่ในสถานการณ์โควิดไม่ได้บินเลย บัตรสะสมแต้มไร้ความหมายมาก จำได้ว่าบัตรส่วนลดแอร์เอเชียนี่ก็จะหมดอายุแล้ว ซึ่งปกติไม่เคยเหลือข้ามปีกันเลย ทริปนี้เลยมีความตื่นเต้นเพราะไม่ได้บินไปไหนนานมาก โควิดทำให้เราคิดถึงการท่องเที่ยวจริงๆ แล้วคือแบบตั้งแต่ปี 2019 มาจนถึงปี 2021 กว่าสองปีที่อยู่ในกล่องสี่เหลี่ยมที่เรียกว่าประเทศไทยและบ้านของฉัน ไม่มีโมเม้นต์นี้ไม่รู้เลยว่า การอยู่แต่บ้านนี่มันน่าเบื่อมากจริงๆ เหมือนสัตว์ที่นอนมองออกนอกกรงยังชินชามันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ทริปนี้เรียกว่าโหยกระหายเลยดีกว่า พวกเรามาถึงภูเก็ตราวๆ บ่ายสองมาทริปนี้เจอดีเจพีเคด้วยล่ะ น้ำใจงามมากคือเค้านั่งอยู่ข้างหลังผู้เขียนแล้วคือแบบกระเป๋าเราก็หนักเลยล่ะ ยกขึ้นข้างบนคือนางช่วยยกให้จ้า โห .. หล่อน้ำใจงามมาเลยจ้า อันนี้ประทับใจคือไม่ได้ติดตามเค้าหรอกแต่ก็พอรู้ว่าเค้าเป็นใคร แต่มันไม่บ่อยนะที่จะเจอดาราแล้วมีน้ำใจอ่ะ จากนั้นก็ออกจากสนามบินภูเก็ตด้วยรถตู้ที่มารอรับพวกเราไปยังท่าเรือคุระบุรีเช่นเดิม ...