จุดเปลี่ยนของชีวิต

EP3 :: ความหมายของชีวิต

คุณคิดว่าชีวิตเรามีความหมายไหม? ใครที่บอกว่าชีวิตไม่มีความหมายบอกเลยว่า “คุณคิดผิด” เพราะคุณรู้ไหมว่าสิ่งที่เงินก็ซื้อไม่ได้นั่นคือชีวิต ชีวิตที่มันสูญเสียไปแล้วมักจะไม่มีวันกลับคืน ดังนั้นเราควรรักษาชีวิตเราให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้

จากตอนที่แล้วเล่าถึงการปรับตัวเพื่อความสงบสุขในบ้านเรา หลังจากที่พวกเราปรับตัวเข้ากันได้ดีมาก บ้านที่เคยไม่สนุกกับเปลี่ยนเป็นบ้านที่มีความสุข แต่อย่างที่บอกแหละว่าความสุขของคนเรามักอยู่ได้ไม่นาน เวลามีความสุขมากๆ มักจะมีจุดเปลี่ยนของชีวิต เพื่อมาทดสอบเราว่า ถ้าเราอยู่ในช่วงเวลาที่เลาร้ายชีวิตเราจะยังคงมีความสุขอีกไหม?

วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ 2557

เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ขณะที่เรากำลังจะออกจากบ้านเพื่อไปออกกำลังกาย จำได้ว่ากำลังผูกเชือกรองเท้าอยู่เลย อยู่ก็มีคนมาเรียกว่า “ให้รีบไปดูพ่อเร็วพ่อโดนรถชน” อยู่ที่หน้าวัด เราก็นึกในใจว่าคงไม่เป็นอะไรมากหรอก เพราะพ่อขับรถล้มประจำแหละเพราะแกเป็นคนขับรถเร็วมาก แกก็รอดมาได้ทุกรอบ ครั้งนี้คงไม่เป็นอะไรมากหรอกมั้ง วินาทีนั้นยังคงใจเย็นอยู่ แต่พอคนเริ่มมาเวียนมาบอกหลายคน

สัญชาติญานมันทำให้รู้สึกทันทีว่า ครั้งนี้ไม่ปกติแน่นอน เพราะเตี่ยไม่เคยเป็นอะไรหนักๆ ซึ่งเราก็คิดมาเสมอแหละว่า วันหนึ่งมันต้องมีเหตุการณ์แบบนี้ เตือนเตี่ยเรื่องการขับรถหลายรอบแล้วไม่เคยฟัง ยังคงเป็นขาซิ่งประจำซอยเหมือนเดิม เราก็ขับรถไปที่เกิดเหตุปรากฏว่า กู้ภัยพาไปส่งโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว ตอนนั้นยังนึกในใจว่า ถึงมือหมอแล้วเดี๋ยวก็คงหายแหละ

พอไปถึงโรงพยาบาลโพธารามเราก็รอดูอาการ รออยู่หลายชั่วโมงจนรู้สึกได้เองว่า อาการไม่ดีแน่นอนถ้ายังอยู่ที่นี่ เราเลยตัดสินใจย้ายตัวเตี่ยเข้าโรงพยาบาลประจำจังหวัด เพราะโรงพยาบาลราชบุรีเป็นโรงพยาบาลฮับของเขตตะวันตก หมอเก่งๆ จะอยู่ที่นี่ เราบอกพยาบาลว่าเรามีประกันให้ย้ายได้เลยไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่าย

ไม่นานนักรถโรงพยาบาลก็ส่งเตี่ยไปยังโรงพยาบาลราชบุรีเพื่อทำการรักษาต่อ ไปถึงโรงพยาบาลราชบุรีเตี่ยถูกเข้าไปอยู่ใน ICU เพื่อรอดูอาการ หมอบอกว่าตอนนี้ความดันคนไข้สูงมากไม่สามารถผ่าตัดได้ ต้องรอให้ความดันลดลงก่อนถึงจะทำการผ่าตัด คืนนั้นเราเฝ้าเตี่ยทั้งคืนจนเช้า บอกเลยว่าโรงพยาบาลรัฐน่ากลัวมาก นี่เป็นครั้งแรกที่เราต้องมาเฝ้าคนป่วยหน้าห้อง พยายาบาลออกมาเตือนว่าระวังกระเป๋าและของมีค่าให้ดีๆ

เราก็นึกในใจว่านี่เราอยู่ในโรงพยาบาลยังจะมีโจรอีกเหรอฟ่ะ ทำไงได้เค้าเตือนก็ต้องระวัง คืนนั้นไม่ต้องได้นอนกันไม่ได้กลัวผีนะ กลัวโจรมากกว่า ช่างต่างกับโรงพยาบาลเอกชนจริงๆ ตอนแรกจะย้ายไปโรงพยาบาลเอกชน พยาบาลก็แนะนำว่ายังไงก็ต้องย้ายไปโรงพยาบาลราชบุรีอยู่ดีเพราะหมออยู่โรงบาลราชบุรี หนึ่งคืนที่เฝ้าเตี่ยความดันก็ลงยากมาก

ทำให้รู้ว่าความดันสำหรับคนชรานั้นสำคัญมาก มิน่าหมอให้ทานยาคุมความดันกันทุกรายเลย เพราะแบบนี้นี่เอง ถ้าความดันไม่ลดลงเข้าสู่ปกติจะไม่สามารถทำการผ่าตัดใดๆ ได้ รอได้เพียงเวลาเท่านั้น หนึ่งคืนที่เตี่ยนอนรอให้ความดันลดจนมาถึงสิบโมงเช้า หมอเอาเอกสารมาให้เซ็นต์ยินยอมในการผ่าตัด วินาทีนี้บอกเลยว่าไม่คิดแล้วล่ะเซ็นต์อย่างเดียวเลย

จากนั้นหมอพาเตี่ยเข้าห้องผ่าตัดเคสเตียต้องผ่าตัดสมองเพราะเลือดคั่งในสมองทำให้สมองบวม เตี่ยหลับสนิทไม่รู้ตัวเลยตลอดคืน บอกตามตรงว่าใจไม่ดีเอาเสียเลย แต่ก็คิดว่าเดี๋ยวหมอน่าจะรักษาเตี่ยหายแหละ การผ่าตัดใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงหมอทำการผ่าตัดเปิดกระโหลกขวาออก เพื่อเอาเลือดที่คั่งอยู่ออก จากนั้นก็มาอยู่ใน ICU เหมือนเดิม

พอหมออนุญาติให้เข้าเยี่ยมได้ แว่บแรกที่เห็นเตี่ยรอบนี้เป็นหนักที่สุดเท่าที่เคยมีมา เตี่ยไม่รู้สึกตัวเลยหลายวัน จำได้ว่า 15 วันที่อยู่ใน ICU พวกเราได้แต่ไปดูเตี่ยตามเวลาที่กำหนด แต่ละวันผ่านไปอย่างยากเย็นจริงๆ การเฝ้ารอหน้าห้อง ICU มันหดหู่มากจริงๆ เตี่ยตัวบวมมากไม่รู้สึกตัวเลยหลายวัน

โชคดีที่พวกเราไม่ต้องกังวลเรื่องค่าใช้จ่ายเพราะเตี่ยใช้สิทธิ์ข้าราชการ แล้วก็มีประกันอุบัติเหตุที่ทำไว้เราเลยไม่ค่อยห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายเท่าไหร่นัก เพื่อรู้เนี่ยแหละว่าเป็นข้าราชการดีตรงนี้แหละ ทุกวันเราเข้าไปดูเตี่ยจับมือเตี่ยทุกครั้งให้รู้สึกว่ามีคนรออยู่นะเตี่ย เตี่ยเก่งออกเตี่ยต้องกลับมาให้ได้นะ เรายังไม่ได้ไปเที่ยวอีกตั้งหลายที่

ทุกวันแห่งการรอคอยมันรู้สึกแย่มาก แต่ก็รอคอยด้วยความหวัง จนเตี่ยฟื้นแต่สิ่งที่ทำให้เป็นห่วงคือเตี่ยพูดไม่ได้ หมอต้องทำการผ่าตัดเจาะคออีกครั้งเพื่อช่วยหายใจ อาการเตี่ยจึงดีขึ้นเรื่อยๆ เวลาต้องเจาะคอนั่นหมายถึงมันต้องระวังเป็นพิเศษทุกอย่าง เนื่องจากโอกาสติดเชื้อสูงมาก หนึ่งเดือนที่อยู่โรงพยาบาลราชบุรีจนพยาบาลบอกว่าต้องย้ายกลับมารักษาตัวต่อที่โรงพยาบาลโพธาราม เพราะเตียงเต็มมีคนไข้ต้องเข้า ICU ต่อ

เวลานั้นเราก็คิดว่าเดี๋ยวเตี่ยก็หายแหละ ซึ่งก็น่าจะเหมือนเดิมปรากฏว่า มันไม่เหมือนเดิมและไม่มีทางจะเป็นเหมือนเดิม เพราะการผ่าตัดสมองมันทำให้สูญเสียการความคุมร่างกายไป นี่จึงเป็นจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญครั้งหนึ่งในชีวิตของเรา เพราะเตี่ยคือเสาหลักของบ้าน กลายเป็นว่าเราต้องเปลี่ยนหน้าที่กัน เราต้องกลายมาเป็นเสาหลักของบ้าน การตัดสินใจทุกอย่างอยู่ที่เรา เพราะเราเป็นพี่คนโต

จุดเปลี่ยนครั้งนี้ทำให้เราต้องเปลี่ยนความคิดทั้งหมด!!

Editor :: Patthanid Chenagtawee
IG :: patthanid
Facebook :: โสดเที่ยวสนุก By Patthanid
Website :: www.ablogtravel.com

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *